Ukryte Wpływy: 10 Tajnych Stowarzyszeń

Tajne stowarzyszenia od wieków fascynują i intrygują. Otoczone aurą tajemniczości, często postrzegane są jako organizacje mające ogromny, choć ukryty wpływ na politykę, gospodarkę i kulturę. Choć ich istnienie jest powszechnie znane, prawdziwe cele, rytuały i wewnętrzne struktury pozostają często owiane tajemnicą. Czasami tylko przypadkiem, lub w wyniku przecieku, dostajemy wgląd w ich działalność. Niniejszy artykuł przedstawia dziesięć najbardziej znanych i intrygujących tajnych stowarzyszeń w historii, od tych o starożytnych korzeniach, po współczesne, wpływowe grupy.

Wolnomularze: Masoneria Wciąż Aktywna

Masoneria, jedno z najstarszych i najbardziej rozpowszechnionych tajnych stowarzyszeń na świecie (Freemasonry), liczy obecnie około 5 milionów członków. Choć jej początki sięgają prawdopodobnie XIV wieku, a niektóre źródła mówią nawet o XIII wieku, za oficjalną datę powstania współczesnej masonerii uważa się rok 1717. To właśnie wtedy w Londynie cztery loże masońskie postanowiły połączyć się, tworząc Wielką Lożę, która stała się pierwszym tego typu organem zarządzającym. Masoneria skupia się na rozwoju moralnym i duchowym swoich członków, promując cnotę, braterstwo i działalność charytatywną.

W oparciu o tradycje cechów budowlanych ze średniowiecza, masoneria posługuje się symboliką związaną z architekturą, a jej rytuały nawiązują do budowy świątyni Salomona. Masoni wierzą w istnienie Najwyższego Architekta Wszechświata, będącego siłą stwórczą i porządkującą wszechświat. Nie jest to jednak w żaden sposób bóstwo osobowe w rozumieniu chrześcijańskim, czy muzułmańskim. Masoneria stawia swoim członkom za cel samodoskonalenie się i rozwijanie w sobie cnót takich jak: mądrość, siła i piękno. Członkowie loży zobowiązani są do przestrzegania zasad moralnych, dbania o rodzinę i angażowania się w działalność społeczną. Masoneria działa na zasadzie dobrowolności, a jej członkowie rekrutowani są spośród wolnych i szanowanych ludzi, bez względu na ich pochodzenie, religię czy status społeczny.

Jednak wokół masonerii narosło wiele teorii spiskowych, a jej rytuały i symbole często bywają przedmiotem spekulacji. Masonom zarzuca się między innymi dążenie do przejęcia władzy nad światem oraz ukrywanie swojej działalności za zasłoną tajemnicy. Krytycy masonerii uważają również, że organizacja ta ma negatywny wpływ na społeczeństwo, poprzez tworzenie elitarnych grup, które kierują się własnymi, ukrytymi celami. Jednym z potwierdzonych elementów inicjacji jest wymóg rekomendacji przez innego masona, co dodaje organizacji dodatkowego elementu tajemniczości.

Mimo wielu kontrowersji, masoneria pozostaje aktywna i cieszy się sporym zainteresowaniem. Jej członkowie podkreślają, że organizacja ta pomaga im w rozwoju osobistym i duchowym, a także angażuje ich w działalność charytatywną. Masoneria jest organizacją otwartą na ludzi poszukujących sensu życia i pragnących doskonalić się moralnie.

Illuminati: Od Oświecenia Do Teorii Spiskowych

Illuminati, założeni w Bawarii w XVIII wieku, byli grupą intelektualistów i wolnomyślicieli, którzy dążyli do reform społecznych i politycznych. Ich idee były zgodne z duchem epoki Oświecenia, a celem było obalenie przestarzałych struktur władzy, takich jak absolutyzm monarchiczny i wpływy Kościoła, oraz promowanie rozumu i nauki jako fundamentów porządku społecznego. Założycielem Illuminatów był Adam Weishaupt, profesor prawa kanonicznego na uniwersytecie w Ingolstadt. Organizacja, wzorowana na masonerii, stawiała sobie za cel walkę z przesądami, ciemnotą i tyranią.

Illuminati szybko zdobyli popularność i wpływy, skupiając w swoich szeregach wielu wybitnych intelektualistów, artystów i polityków. Ich działalność koncentrowała się na edukacji, propagowaniu wiedzy i idei oświeceniowych. Niestety, działalność Illuminatów spotkała się z krytyką i ostracyzmem ze strony konserwatywnych sił, w tym Kościoła katolickiego, które upatrywały w nich zagrożenie dla istniejącego porządku. Władze Bawarii, pod naciskiem Kościoła, wydały edykt zakazujący działalności Illuminatów, co doprowadziło do rozwiązania organizacji w 1785 roku.

Mimo krótkiego istnienia, Illuminati na stałe wpisali się w popkulturę i są często tematem teorii spiskowych, w których przypisuje im się dążenie do światowej dominacji i kontroli nad społeczeństwem. Teorie te, choć niepoparte dowodami, zyskały popularność w XIX i XX wieku, a ich echo pobrzmiewa do dnia dzisiejszego. Wierzono, że Illuminati, działając w ukryciu, spiskują przeciwko rządom i dążą do ustanowienia Nowego Porządku Świata. Niektórzy wierzą, że organizacja działa w ukryciu do dnia dzisiejszego, a jej wpływowi członkowie zajmują wysokie stanowiska w rządach, korporacjach i mediach, potajemnie kierując losami świata.

Współczesne teorie spiskowe dotyczące Illuminatów często łączą ich z innymi tajnymi organizacjami, takimi jak masoneria czy grupa Bilderberg. Mimo braku dowodów, teorie te są wciąż popularne i inspirują twórców literatury, filmu i gier komputerowych.

Czaszka i Kości: Elitarny Klub Uniwersytecki

Czaszka i Kości (Skull and Bones) to jedno z najbardziej znanych i jednocześnie najbardziej tajemniczych stowarzyszeń studenckich na świecie. Działa na Uniwersytecie Yale, jednej z najbardziej prestiżowych uczelni w Stanach Zjednoczonych. Powstało w 1832 roku i od samego początku otoczone było aurą elitarności i niedostępności.

Do Czaszki i Kości przyjmowani są tylko nieliczni, wyselekcjonowani studenci, którzy wyróżniają się inteligencją, ambicją i potencjałem przywódczym. Kandydaci muszą być u schyłku studiów licencjackich (przed uzyskaniem tytułu Bachelor’s Degree) i być liderami na kampusie, wybitnymi sportowcami, członkami zarządów organizacji studenckich lub po prostu osobami popularnymi i wpływowymi w środowisku akademickim. Liczba członków jest ściśle ograniczona – co roku przyjmowanych jest tylko 15 nowych „rycerzy”, jak nazywają siebie członkowie organizacji.

Fakt, że wielu członków Czaszki i Kości zrobiło karierę w polityce (dwóch prezydentów USA, ojciec i syn Bush, było członkami tego stowarzyszenia), biznesie i innych dziedzinach, budzi spekulacje na temat ich wpływów. Wśród absolwentów tego stowarzyszenia znajdują się m.in. William Taft (prezydent USA), Henry Stimson (sekretarz wojny USA), Averell Harriman (gubernator Nowego Jorku) oraz wielu innych wpływowych polityków, biznesmenów i naukowców. To oczywiście rodzi pytania o to, czy członkowie organizacji wspierają się nawzajem w karierze i czy mają ukryty wpływ na losy państwa i świata.

Mimo że niewiele wiadomo o ich działalności, krążące plotki o dziwnych rytuałach i zobowiązaniach wobec stowarzyszenia dodają mu tajemniczości. Spotkania członków odbywają się w „Grobowcu” (ang. „Tomb”), neogotyckim budynku, który jest siedzibą stowarzyszenia. Panuje tam pełna dyskrecja, a szczegóły dotyczące rytuałów i wewnętrznych zasad organizacji są ściśle strzeżone. Podobno inicjacja obejmuje m.in. szczegółowe opisywanie swoich doświadczeń seksualnych przed grupą, a także wyznawanie „brudów” z przeszłości. Plotki głoszą również, że członkowie Czaszki i Kości składają przysięgę lojalności wobec organizacji, która stoi ponad lojalnością wobec państwa czy rodziny.

Czaszka i Kości, ze względu na swoją elitarność, tajemniczość i wpływy, jest często celem ataków i krytyki. Zarzuca mu się m.in. faworyzowanie swoich członków, tworzenie „sieci kolesiów” oraz spiskowanie w celu przejęcia władzy nad światem. Organizacja ta, mimo wielu kontrowersji, pozostaje jednak jednym z najbardziej wpływowych i tajemniczych stowarzyszeń studenckich na świecie.

Synowie Wolności: Bohaterowie Rewolucji Amerykańskiej

Synowie Wolności (Sons of Liberty) byli tajną organizacją, która odegrała kluczową rolę w amerykańskiej wojnie o niepodległość. Działali w koloniach brytyjskich w Ameryce Północnej w przededniu tego konfliktu, jednocząc i mobilizując mieszkańców do walki przeciwko brytyjskiemu ucisku. Ich celem była walka z brytyjską kontrolą i dążenie do niepodległości.

Synowie Wolności nie byli jednolitą strukturą, lecz raczej siecią luźno powiązanych grup, działających w różnych miastach i koloniach. Mimo to, łączył ich wspólny cel i przekonanie o konieczności oporu wobec polityki Wielkiej Brytanii. Członkowie organizacji rekrutowali się z różnych warstw społecznych – byli wśród nich zarówno kupcy, rzemieślnicy, prawnicy, jak i robotnicy.

Synowie Wolności zasłynęli z wielu akcji protestacyjnych, z których najsłynniejszą było bostońskie picie herbaty. W 1773 roku, grupa przebranych za Indian Mohawków członków organizacji wtargnęła na pokład statków Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej i wyrzuciła do morza ładunek herbaty, będący symbolem brytyjskiego ucisku. Był to akt sprzeciwu wobec nałożonego przez Brytyjczyków podatku herbacianego.

Synowie Wolności byli również odpowiedzialni za organizację protestów przeciwko innym aktom prawnym, takim jak ustawa stemplowa (Stamp Act) i ustawy Townshenda (Townshend Acts). Ich działania, choć czasem kontrowersyjne, skutecznie podsycały nastroje antybrytyjskie i jednoczyły kolonistów we wspólnym oporze.

Organizacja posługiwała się hasłami, które trafiały do szerokich mas społecznych, takim jak „No taxation without representation” (Bez opodatkowania bez reprezentacji). Hasło to wyrażało przekonanie kolonistów, że nie powinni być obciążani podatkami, na których nałożenie nie mieli żadnego wpływu. Synowie Wolności potrafili skutecznie komunikować swoje idee i mobilizować ludzi do działania, co było kluczowe dla wybuchu i przebiegu rewolucji amerykańskiej.

Działalność Synów Wolności była niezwykle ważna dla rozwoju ruchu niepodległościowego w Ameryce. Ich akcje protestacyjne i zaangażowanie w walkę z brytyjskim uciskiem stanowiły katalizator, który doprowadził do wybuchu wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych.

Towarzystwo Thule: Okultystyczne Korzenie Nazizmu

Towarzystwo Thule (Thule-Gesellschaft) było niemieckim stowarzyszeniem okultystycznym, które odegrało znaczącą rolę w kształtowaniu się ideologii narodowosocjalistycznej. Działało w Niemczech po I wojnie światowej, w okresie chaosu politycznego i społecznego, który sprzyjał rozwojowi skrajnych ideologii.

Towarzystwo Thule skupiało się na okultyzmie, mistycyzmie i germańskim nacjonalizmie. Jego członkowie wierzyli w istnienie starożytnej rasy aryjskiej, która miała być rasą panów, wyższą od wszystkich innych ras. Mitologia germańska i runy były dla nich źródłem wiedzy i inspiracji. Thule rozwijało również teorie spiskowe, w których wrogami rasy aryjskiej byli Żydzi, komuniści i masoni.

Towarzystwo Thule miało duży wpływ na powstanie i rozwój nazizmu. Wielu czołowych nazistów, w tym Adolf Hitler, było związanych z tym stowarzyszeniem. Hitler, choć nigdy nie był formalnym członkiem Thule, przejął wiele z jego idei, w tym koncepcję rasy aryjskiej i antysemityzm. Towarzystwo Thule dostarczało nazistom „naukowych” argumentów na poparcie swoich rasistowskich teorii.

Członkowie Thule angażowali się również w działalność polityczną, organizując wiece i manifestacje. Byli oni również aktywni w zwalczaniu ruchów lewicowych i demokratycznych. Po dojściu nazistów do władzy w 1933 roku, Towarzystwo Thule straciło na znaczeniu, ponieważ naziści dążyli do centralizacji władzy i eliminacji konkurencyjnych organizacji. Niemniej jednak, idee Thule przetrwały i były obecne w ideologii nazistowskiej aż do upadku III Rzeszy.

Towarzystwo Thule jest przykładem, jak okultyzm i pseudonauka mogą być wykorzystywane do celów politycznych i ideologicznych. Jego działalność pokazuje, jak łatwo w czasach kryzysu i niepewności społecznej, ludzie mogą ulec demagogicznym ideologiom, opartym na nienawiści i poczuciu wyższości rasowej.

Rycerze Złotego Kręgu: Konfederackie Marzenia o Imperium

Rycerze Złotego Kręgu (Knights of the Golden Circle) to tajne stowarzyszenie, które odegrało znaczącą rolę w burzliwym okresie poprzedzającym i otaczającym wojnę secesyjną w Stanach Zjednoczonych. Ich celem było utworzenie rozległego imperium niewolniczego, znanego jako „Złoty Krąg”, które obejmowałoby południowe stany USA, Meksyk, Amerykę Środkową i Karaiby.

Założycielem Rycerzy Złotego Kręgu był George W. L. Bickley, lekarz i pisarz, który propagował ideę ekspansji niewolnictwa na południe od granic USA. Organizacja powstała w 1854 roku i szybko zyskała popularność wśród zwolenników niewolnictwa, szczególnie na południu Stanów Zjednoczonych.

Rycerze Złotego Kręgu wierzyli, że tylko poprzez stworzenie silnego, niewolniczego imperium Konfederacja będzie w stanie przetrwać i konkurować z północnymi stanami USA. Ich wizja Złotego Kręgu była zakorzeniona w przekonaniu o wyższości białej rasy i konieczności dominacji nad innymi narodami.

W okresie poprzedzającym wojnę secesyjną, Rycerze Złotego Kręgu angażowali się w działalność polityczną, agitując na rzecz secesji południowych stanów i rozszerzenia niewolnictwa na nowe terytoria. Członkowie organizacji brali również udział w nielegalnych działaniach, takich jak ataki na abolicjonistów i próby siłowego przejęcia kontroli nad terytoriami, gdzie niewolnictwo było zakazane.

W czasie wojny secesyjnej, Rycerze Złotego Kręgu organizowali rajdy i działalność partyzancką na terenie Unii, dążąc do osłabienia jej pozycji i wsparcia działań Konfederacji. Ich działania, choć nie zawsze skuteczne, stanowiły poważne zagrożenie dla rządu federalnego i utrudniały prowadzenie działań wojennych.

Po zakończeniu wojny secesyjnej, Rycerze Złotego Kręgu stracili na znaczeniu, a ich marzenia o niewolniczym imperium legły w gruzach. Organizacja, choć nigdy oficjalnie nie rozwiązana, stopniowo zanikła, a jej członkowie rozproszyli się po całym kraju.

Dzisiaj Rycerze Złotego Kręgu są głównie znani z roli, jaką odegrali w historii wojny secesyjnej i propagowania idei niewolnictwa. Ich działalność stanowi przestrogę przed niebezpieczeństwem ekstremistycznych ideologii i wpływem, jaki tajne organizacje mogą mieć na społeczeństwo i politykę.

Czarna Ręka: Serbski Nacjonalizm i Zamach w Sarajewie

Czarna Ręka (Crna Ruka), znana również jako Zjednoczenie lub Śmierć, była tajną serbską organizacją nacjonalistyczną, działającą na początku XX wieku. Powstała w 1911 roku, a jej celem było zjednoczenie wszystkich Słowian południowych, żyjących pod panowaniem Austro-Węgier, w jednym, wielkim państwie. Organizacja ta, choć formalnie kierowana przez pułkownika Dragutina Dimitrijevicia, znanego jako „Apis”, skupiała w swoich szeregach wielu oficerów serbskiej armii, a także cywilów, pragnących wyzwolenia spod obcej dominacji.

Ideologia Czarnej Ręki opierała się na przekonaniu o wyższości narodu serbskiego i jego misji zjednoczenia wszystkich Słowian południowych. Członkowie organizacji byli gotowi do użycia siły, aby osiągnąć swoje cele. Uważali, że zamach jest skutecznym narzędziem walki politycznej i nie wahali się go stosować.

Czarna Ręka zyskała największy rozgłos w związku z zamachem w Sarajewie w 1914 roku, w którym zginął arcyksiążę Franciszek Ferdynand, następca tronu Austro-Węgier. Zamach ten, przygotowany i przeprowadzony przez członków Czarnej Ręki, stał się bezpośrednim pretekstem do wybuchu I wojny światowej.

Zamach w Sarajewie był aktem terroru, który miał na celu sprowokowanie konfliktu zbrojnego między Austro-Węgrami a Serbią. Członkowie Czarnej Ręki wierzyli, że wojna ta doprowadzi do wyzwolenia Słowian południowych spod panowania Austro-Węgier i zjednoczenia ich z Serbią.

Zamach w Sarajewie i działalność Czarnej Ręki są przykładem niebezpieczeństwa nacjonalizmu i terroryzmu. Organizacja ta, kierując się ideologią wielkoserbskiego nacjonalizmu, była gotowa do poświęcenia życia wielu ludzi, aby osiągnąć swoje cele. Zamach w Sarajewie, który stał się iskrą zapalną I wojny światowej, jest tragicznym dowodem na to, jak niebezpieczne mogą być skutki działalności tajnych, nacjonalistycznych organizacji.

Asasyni z Gór Alamut (Hashshashini)

Asasyni, znani również jako Hashshashini, byli tajemniczą muzułmańską sektą, która działała w Średniowieczu na terenie Persji i Syrii. Ich historia owiana jest legendami i mitami, które przez wieki fascynowały i przerażały ludzi.

U źródeł ruchu Asasynów leży konflikt polityczny i religijny wewnątrz islamu. W XI wieku doszło do rozłamu w łonie ismailizmu, jednego z odłamów szyickiego islamu. W wyniku tego podziału powstała sekta nizarytów, która pod przywództwem Hasana ibn Sabbaha, znanego jako „Starzec z Gór”, utworzyła swoje własne państwo ze stolicą w Alamucie, trudno dostępnej twierdzy położonej w górach północnego Iranu.

Celem Asasynów było obalenie sunnickiego kalifatu i ustanowienie własnej, niezależnej władzy. Wierzyli oni, że tylko oni posiadają prawdziwą interpretację Koranu i że są wybrańcami Boga do przeprowadzenia rewolucji. Asasyni stosowali unikalną metodę walki – zamachy na politycznych i religijnych przeciwników. Ich ofiarami padali kalifowie, wezyrowie, dowódcy wojskowi, a nawet królowie. Zamachy były przeprowadzane z niezwykłą precyzją i odwagą, a Asasyni byli gotowi poświęcić własne życie, aby wypełnić swoje zadanie.

Nazwa „Hashshashini” pochodzi od arabskiego słowa hashish, co sugeruje, że członkowie sekty mogli używać narkotyków, aby zwiększyć swoją odwagę i skuteczność w walce. Legenda głosi, że „Starzec z Gór” odurzał swoich fedainów (samobójców), a następnie wysyłał ich na misje, obiecując im raj w nagrodę za ich poświęcenie. Jednakże, historycy podważają te przekazy, twierdząc, że Asasyni byli przede wszystkim dobrze wyszkolonymi i zmotywowanymi wojownikami, a ich skuteczność wynikała z doskonałej organizacji, strategii i determinacji.

Działalność Asasynów siała strach i przerażenie w całym regionie. Ich reputacja była tak wielka, że nawet Saladyn, sułtan Egiptu i Syrii, drżał na samą myśl o spotkaniu z nimi. Państwo Asasynów przetrwało ponad 150 lat, aż zostało ostatecznie zniszczone przez Mongołów w XIII wieku.

Dzisiaj Asasyni są często przedstawiani w popkulturze jako tajemniczy i niebezpieczni zabójcy. Ich historia, choć pełna mitów i legend, pozostaje fascynującym przykładem wpływu religii i polityki na losy ludzi i narodów.

Ordo Templi Orientis: Okultystyczne Stowarzyszenie Aleistera Crowleya

Ordo Templi Orientis (OTO), czyli Zakon Świątyni Wschodu, to międzynarodowe stowarzyszenie okultystyczne, założone na początku XX wieku. Jego najbardziej znanym członkiem był Aleister Crowley, kontrowersyjny okultysta, pisarz, poeta i mistyk, który nadał organizacji jej ostateczny kształt i charakter.

OTO jest organizacją inicjacyjną, co oznacza, że jego członkowie przechodzą przez kolejne stopnie wtajemniczenia, poznając sekrety i nauki organizacji stopniowo. Stowarzyszenie skupia się na naukach ezoterycznych, takich jak magia ceremonialna, kabała, tarot i astrologia. Rytuały magiczne, które są centralnym elementem praktyki OTO, mają na celu rozwój duchowy członków i ich samorealizację.

Aleister Crowley, który dołączył do OTO w 1910 roku, uważał, że organizacja ta jest idealnym narzędziem do propagowania jego własnej filozofii Thelemy, której naczelną zasadą jest „Czyń swoją wolę, będzie całym Prawem”. Crowley wprowadził do OTO elementy swojej magii ceremonialnej i nadał organizacji charakter bardziej mistyczny i inicjacyjny.

OTO nie jest typową religią, chociaż posiada swoje własne rytuały i symbole. Stowarzyszenie jest otwarte dla osób o różnych przekonaniach religijnych i filozoficznych, pod warunkiem, że akceptują one zasady OTO i są gotowe do pracy nad swoim duchowym rozwojem. OTO kładzie nacisk na indywidualną wolność i odpowiedzialność jednostki za swoje czyny.

Kontrowersje wokół OTO i Aleistera Crowleya wynikały z ich otwartości na tematy związane z seksualnością i magią, co w tamtych czasach było uważane za skandaliczne. Crowley, znany ze swojego ekscentrycznego stylu życia i kontrowersyjnych poglądów, często oskarżany był o satanizm i czarną magię. Mimo to, OTO przetrwało i działa do dnia dzisiejszego, skupiając w swoich szeregach ludzi z różnych środowisk i kultur.

Podsumowanie: Ukryte Wpływy, Trwałe Intrygi

Jak pokazuje przedstawiony przegląd, tajne stowarzyszenia, choć często owiane aurą tajemniczości i czasami podejrzewane o ukryte motywy, od wieków istnieją w różnych formach i służą różnym celom. Niektóre z nich, jak wolnomularze czy Illuminati, odegrały znaczącą rolę w kształtowaniu historii, wpływając na wydarzenia polityczne, społeczne i kulturalne. Ich idee, choć czasami kontrowersyjne, inspirowały i motywowały całe pokolenia. Inne, jak Czaszka i Kości czy Ordo Templi Orientis, skupiają się na rozwoju duchowym swoich członków, oferując im unikalne doświadczenia i inicjacje. Jeszcze inne, jak Synowie Wolności czy Czarna Ręka, angażowały się w działalność rewolucyjną i nacjonalistyczną, dążąc do realizacji swoich politycznych celów.

Niektóre z tych stowarzyszeń, jak Towarzystwo Thule czy Rycerze Złotego Kręgu, wykorzystywały okultyzm i pseudonaukę do uzasadnienia swoich ideologii, co miało tragiczne konsekwencje w historii. Asasyni z Gór Alamut, znani ze swoich brutalnych zamachów, pokazują, jak religijny fanatyzm może prowadzić do przemocy i terroru.

Mimo różnorodności celów i form, jedno jest pewne: tajne stowarzyszenia, otoczone aurą tajemniczości, zawsze będą fascynować i intrygować. Ich sekrety, rytuały i wpływy stanowią źródło niekończących się spekulacji i teorii spiskowych. Bez względu na to, czy wierzymy w ich ukryte wpływy, czy też postrzegamy je jako nieszkodliwe organizacje, tajne stowarzyszenia na stałe wpisały się w historię i kulturę, pozostawiając po sobie trwały ślad.

Podsumowując, warto pamiętać, że tajne stowarzyszenia to fenomen złożony i wielowymiarowy. Ich historia i działalność zasługują na dalsze badania i analizy, aby lepiej zrozumieć ich rolę w społeczeństwie i ich wpływ na nasze życie.