Witam wszystkich, to mój pierwszy wpis na forum.

Chciałbym podzielić się swoją historią i prosić o poradę oraz wskazówki. Temat zjawisk paranormalnych towarzyszy mi od dziecka.

Zaczęło się, kiedy miałem kilka lat. Mój brat przypadkowo odkrył, że potrafi wyginać łyżeczki delikatnym pocieraniem. Na początku nikt nie traktował tego poważnie, ale sprawy przybrały inny obrót, gdy ojciec dał mu do ręki gruby pręt do pieca. Mój brat wygiął go na pół bez żadnej pomocy, tak mocno, że ojciec nie był w stanie przywrócić mu pierwotnego kształtu nawet w imadle. Wtedy rodzice zrozumieli, że coś jest na rzeczy.

Mama zaczęła szukać informacji i dotarła do księdza, który zajmował się tematyką energii. Pamiętam, jak byliśmy u niego razem. Był bardzo zaskoczony siłą, jaką posiadał mój brat. Widziałem na własne oczy, jak wahadełko, które trzymał przed nim, zaczęło energicznie wirować. Nie pamiętam już dokładnie, co działo się później – czy brat dalej rozwijał swoje zdolności z pomocą księdza, czy już sam.

Widziałem różne rzeczy: przesuwanie przedmiotów na odległość, na przykład rozbujanie wody w szklance. Niektórzy mówili, że jego dotyk łagodził ból.

Niestety, kiedy miał 15 lat, popełnił samobójstwo. Nie wiem, czy miało to związek z tym, co przeżywał, czy z czymś zupełnie innym. Po tej tragedii temat paranormalnych zdolności w naszej rodzinie całkowicie ucichł.

Jeśli chodzi o mnie, miałem kilka drobnych, niewytłumaczalnych doświadczeń, ale z pewnością nie posiadałem tak silnej energii jak mój brat. Z wiekiem przestałem się nad tym zastanawiać, a ostatnio temat w ogóle mnie nie zajmował. Od czasu do czasu ktoś mówił mi, że mam dobrą intuicję, ale nie łączyłem tego z niczym szczególnym.

Wszystko wróciło kilka tygodni temu. Mój syn, który ma teraz 15 lat, zwierzył się mojej żonie, że słyszy głosy, czasami widzi postacie i ma wrażenie, że ktoś przy nim jest. Na początku pomyślałem, że to kwestia dojrzewania, hormonów, ale żona bardzo się przestraszyła, bo ma kontakt z osobami, których dzieci mają stwierdzoną schizofrenię. Po długich poszukiwaniach udało jej się umówić wizytę u psychiatry dziecięcego – mamy ją w przyszłym tygodniu.

Syn powiedział jej, że w sumie to tak miał od zawsze, ale teraz objawy się nasiliły. Już w wieku przedszkolnym czuł, że ktoś mu ciągle towarzyszy. Przypomniałem sobie też rozmowę z dalszym kuzynem na urodzinach mojej mamy. Rozmawialiśmy o rodzinie, której nie znamy, bo duża część krewnych od strony mamy została na wschodzie, na terenach, które później należały do Związku Radzieckiego. Kuzyn powiedział mi, że mój pradziadek był bardzo znanym medium i że wiele osób przychodziło do niego po pomoc. Nigdy wcześniej nie słyszałem tej historii, ale mieliśmy ograniczony kontakt z tą częścią rodziny.

Może jestem przewrażliwiony, ale zastanawia mnie jeszcze jedna rzecz. Mój brat miał mocno kręcone włosy – charakterystyczne loki. Mój syn przez całe życie miał proste włosy, ale od około roku ma dokładnie takie same loki jak mój brat.

Chciałem podzielić się swoją historią z nadzieją, że ktoś miał podobne doświadczenia i może pomóc mi zrozumieć, co się dzieje. Dzisiaj rozmawiałem z synem i opowiedziałem mu o niewytłumaczalnych zjawiskach w naszej rodzinie. Był bardzo spokojny, przyjął to bez większego zaskoczenia.

Mam kilka obaw. Boję się, że lekarze mogą źle go zdiagnozować i faszerować lekami. Z drugiej strony nie chciałbym też trafić na oszustów, którzy nazywają się wróżbitami, jasnowidzami, terapeutami czy medium, ale w rzeczywistości działają tylko dla pieniędzy lub rozgłosu. Nie chcę nikogo urazić, po prostu szukam osób, które mogłyby nam pomóc, odpowiednio pokierować i coś podpowiedzieć.